Tag: instagram

32. Geborduurd woud

Afgelopen zondag bezocht ik voor het eerst het Van Eesteren Museum in Amsterdam West.

Vijf minuten lopen vanaf tramhalte Sloterpark aan de Sloterplas. Vreemd dat ik daar nog nooit ben geweest! Naast veel informatief materiaal over de architect en stedenbouwkundige Cornelis van Eesteren (1897-1988) is er tot en met 17 april de tentoonstelling ‘100.000 bomen en een bos van draad’ te zien van textielkunstenaar Sara Vrugt.

Ik ken haar werk onder andere van de geborduurde stoelzittingen in de Oude Kerk in Amsterdam. Daar zit ik graag op tijdens de Silence-concerten op de eerste vrijdag van de maand om acht uur ’s morgens. De prozatekst van Anna Enquist van 118 woorden op de zittingen van 118 kerkstoelen levert door een wisselende  samenstelling steeds een ander ‘verhaal’ op.  

Het bomenkunstwerk van Sara Vrugt is tot stand gekomen met hulp van meer dan duizend handen die duizenden blaadjes en bijzondere vogels borduurden. Zorg om het milieu was de belangrijkste reden om dit project te starten. Door donaties is er nu al veel geld opgehaald om in Nederland en in Afrika meer dan 100.000 bomen te planten. Een echt bos dus in samenwerking met TreeSisters en het IVN.

Tijdens vele borduursessies in het hele land vertelden bezoekers elkaar verhalen over de natuur en borduurden ze bomen, blaadjes en vogels. Hun verhalen worden hoorbaar in het kunstwerk, hun borduursels zichtbaar.

Ik heb er ook aan meegedaan, een aantal blaadjes geborduurd, niet in een life-sessie maar thuis. Over die borduurbijeenkomsten had ik gehoord; ik wist de data hier in Amsterdam maar het kwam er jammer genoeg niet van om erheen te gaan.

Bij binnenkomst in het museum zie je het meteen: een spiraal van zwarte stof, vol geborduurd met blaadjes in alle kleuren van de seizoenen. Een uitnodigend woud dat je binnen kunt lopen en waarin je kunt verdwijnen.

Twee roodborstjes bij de ingang en boomwortels van teksten heten je welkom.

Ik liep er in en was meteen verrukt.

Van de kleuren van de garens

die de vier seizoenen vertegenwoordigen.

Van alle verschillende steken op al die blaadjes, en ergens hangen mijn geborduurde blaadjes.

Van de draadjes aan de achterkant van de borduursels.

Van al die verschillende vogels die er vliegen of staan.

Van alles eigenlijk.

In een woord: Prachtig!

Regine Hilhorst schreef er een passend gedicht bij.

Het kunstwerk gaat nog geëxposeerd worden op verschillende plekken in Nederland. Ga er heen als je in de buurt bent. Op de internetsite van 100.000 bomen is de informatie te vinden.

Aan het einde van de tour zullen er in de zoom zaadjes van planten en bomen verwerkt worden. Dan gaat het geborduurde bos tentoongesteld worden in de tuin van museum Belvédère in Heerenveen. In de loop van de tijd zal het doek vergaan, gaan de zaden ontkiemen en zal er een echt bos ontstaan.

Natuurlijk kocht ik de publicatie en een zakje met boomzaden.

Sara Vrugt, volg haar op Facebook en Instagram. Komende zomer gaat ze samen met Leidenaars het project ‘Van Kade tot Zelfkant’ uitvoeren. Een oude traditionele Leidse stof wordt daarvoor weer geproduceerd. Lees haar website waarop nog meer prachtige projecten staan.

26. Demonstratiekleding

Ik heb in mijn leven veel gedemonstreerd: tegen onrecht, tegen discriminatie, voor vrede. Om te laten zien waar ik tegen en waar ik voor ben, droeg ik dan een button of een roze sjaal.

Gistermiddag stond ik te midden van zo’n vijftienduizend mensen op de Dam om onze solidariteit te tonen aan het Oekraïense volk. 

Geel en blauw zijn de nationale kleuren van de Oekraïne. Een brede blauwe baan boven en eenzelfde brede gele baan aan de onderkant. Ze hebben niet echt een betekenis, maar voor veel Oekraïners staat het voor een blauwe hemel en gele graanvelden.

Tijdens de demonstratie wapperden veel vlaggen en zag je hem ook veel terug op demonstratieborden.

De vlaggen waren ook gebruikt als een vorm van kleding: kleine vlaggen hingen over schouders als omslagdoeken, grote vlaggen als ruime capes waaruit het hoofd van de demonstrant stak.

Ook waren er blauw-gele strikjes in de haren van kleine meisjes en een blauw-gele bloemenkrans op het hoofd van een spreekster.

Een man droeg een geel-blauw sportjack met daarop het nationale symbool: de drietand.

Het simpelst is natuurlijk om blauwe en gele kleding aan te trekken zoals een muzikante deed.

Geel en blauw, merkwaardig hoe het me vandaag ineens opviel hoeveel geel en blauw er in het straatbeeld is en dat ik het direct koppel aan de vlag van Oekraïne.

De snelbinders van de NS-fietsen en de nummerborden van Nederlandse auto’s. Gele vlaggen van de Bijenkorf tegen de strakblauwe lucht en de opbergbak tegen de wand op de pont.

Natuurlijk was het goed om gisteren op de Dam te staan en daar nu over te schrijven. Maar wat kun je nog meer doen voor de bevolking daar?

Op Instagram las ik het bericht om ter ondersteuning van Oekraïense verkopers op Etsy digitale producten van hen te kopen. Dat gaat heel makkelijk als je de stappen volgt. Ik neem aan dat jij als lezer het ook naar het Nederlands kunt vertalen.

Via de eigenaresse van HandyHappyFabrics, Olena Kriuchkova, kocht ik een paar digitale boeken vol traditionele Oekraïense borduurpatronen. Na betaling vielen ze direct in mijn mailbox. Wie weet ga ik er eens wat uit borduren.