30. Textielcadeaus en een breipatroon

Na de presentatie van de poëziebundel ‘Niet mijn huis’ van Wendela de Vos kreeg ik van haar een tasje van een vrolijk geruite stof en met plastic hengels. Nog nooit zoiets gezien. Thuis uitpakken stond er op het label. Dat deed ik natuurlijk, want wat er staat, moet je doen.

In het tasje zaten twee theedoeken met geborduurd monogram uit de familie van haar vader. Een wit tafelkleedje met een kunstig gehaakte kanten rand en een rand open borduurwerk en een naaldenkoker met inhoud van haar oma.Ik ben gek op alles waarop een monogram is geborduurd; de twee theedoeken komen in de collectie in de theedoekenkast.

Toen ik het tafelkleedje fotografeerde, viel me op dat de rand van open naaiwerk niet helemaal is afgemaakt. Dat snap ik wel, want het is een gepriegel van jewelste om eerst de inslag eruit te halen en daarna met garen het patroon erin te krijgen. Het kleedje past overigens precies op onze terrastafel en daar krijgt het op zonnige dagen zeker een plaats.

In de houten naaldenkoker zaten drie heel dunne breipennen zonder knop, een ijzeren haaknaald nummer 8 waarvan het haakje is verdwenen en een waarschijnlijk benen haaknaald die wat krom is, wellicht door het gebruik.

Misschien is de kanten rand er wel mee gehaakt. Oud textiel met een verhaal, je kunt me er geen groter plezier mee doen.

Overigens is de dichtbundel van Wendela de Vos een prachtig eerbetoon aan haar moeder die ooit een ruïne kocht in Zuid-Frankijk, de bouwval met veel hulp opknapte en er jaren met intens genoegen de zomers doorbracht. Redacteur Jos van Hest en ik wilden het inmiddels verkochte huis zien, toen we in de Haute Provence waren. Jos las er gedichten van Wendela voor en ik zette het op film. Let ook even op zijn shirt, want dat heb ik gemaakt!

Op dit moment ben ik bezig met speurwerk naar het verhaal achter de inhoud van een doos met textielproeflappen die ik van mijn vriendin Evelien Verkerk heb gekregen. Ik ben al een eind op weg, heb de familie al via Internet gevonden en de eerste contacten zijn gelegd. Wordt vervolgd, zeg je dan.

Afgelopen zaterdag kreeg ik via LinkedIn een bericht dat er op Modelogica een artikel stond dat ik moest lezen. Modelogica is een maandelijks nieuwsbrief van modejournaliste Bregje Lampe, die in Het Parool en de Volkskrant schreef. In Modelogica #20: mode, waarom eigenlijk? staat het volgende geschreven:

• Bas Timmer, die met de Stichting Sheltersuit wind- en waterdichte jassen voor zwervers en vluchtelingen verzorgt, gaf op 4 maart een show in Parijs, in Palais de Tokyo. De kleding van Sheltersuit Label is gemaakt van restmaterialen en overgebleven stoffen van modemerk Chloé. De opbrengsten van het modelabel gaan naar de stichting, zodat die meer Sheltersuits kan geven aan mensen die ze nodig hebben. Dat is nog eens een mooi voorbeeld van alternatieve modelogica.

Terug naar de catwalk presentatie in Parijs. Het meest ontroerende bericht dat ik over deze show las kwam van een oud-docent van Timmer: Jan ter Heide, lang werkzaam als docent modevorming bij de de mbo opleiding van het ROC van Twente, die op zijn 63ste met zijn breisels op een Parijse catwalk debuteerde. Onderweg naar Parijs had hij nog een stapeltje Oekraïense harten gebreid, om weg te geven tijdens de show. Hij zat front row, vlakbij Suzy Menkes. 

Hoe leuk is dat! Je blog raakt een belangrijke modejournaliste die een link naar mijn Sheltersuit-blog in haar artikel zet. Dank Bregje Lampe! Ondertussen heb ik me natuurlijk geabonneerd op de nieuwsbrief van Modelogica.

Ook via LinkedIn kreeg ik van Katharina Lorentz een verzoek of ik een patroon kon schrijven van mijn gebreide Oekraïense Hart. Ik schreef een uitgebreid patroon in het Engels dat hieronder staat.

Mocht je het gaan breien en verkopen stort dan het geld op een goed doel waarmee je Oekraïense mensen in nood helpt. Ik stortte de laatste weken een groot bedrag op KyivPride. De lhbtiq+ groep daar heeft dringend geld nodig voor shelter en andere hulp.

Ukranian Heart

Yarn

I have used a rather thick yarn,  DROPS Snow / Eskimo which  my friend Loret Karman dyed in the right colors, but you can use every yarn in blue and yellow.

Needles: number 5, but depening on the yarn and gauge.

Everything is done in KnitStitch!

Start:

  1. Cast on 1 stitch with yellow yarn.
  2. Make two out of 1. (2)
  3. Knit all stitches.
  4. Knit one stitch in the front of the loop, make 2, take yarn forward and slip the last stitch purlwise. (4)
  5. Knit one stitch in the front loop, knit till you reach the last stitch, yarn forward and slip the last stitch purlwise.
  6. Knit one stitch in the front of the loop, make one, knit till you reach the last stitch, make one and slip the last stitch purlwise. (6)
  7. Knit one stitch in the front loop, knit till you reach the last stitch, yarn forward and slip the last stitch purlwise.
  8. Knit one stitch in the front of the loop, make one, knit till you reach the last stitch, make one and slip the last stitch purlwise. (8)
  9. Knit one stitch in the front loop, knit till you reach the last stitch, yarn forward and slip the last stitch purlwise.
  10. Knit one stitch in the front of the loop, make one, knit till you reach the last stitch, make one and slip the last stitch purlwise. (10)
  11. Knit one stitch in the front loop, knit till you reach the last stitch, yarn forward and slip the last stitch purlwise.
  12. Knit one stitch in the front of the loop, make one, knit till you reach the last stitch, make one and slip the last stitch purlwise. (12)
  13. Knit one stitch in the front loop, knit till you reach the last stitch, yarn forward and slip the stitch purlwise.
  14. Cut Yarn and leave a little tail to work in later.
  1. With Blue yarn. Knit one stitch in the front of the loop, make one, knit till you reach the last stitch, make one and slip the last stitch purlwise. (14)
  2. Knit one stitch in the front loop, knit till you reach the last stitch, yarn forward and slip the stitch purlwise.
  3. Knit one stitch in the front of the loop, make one, knit till you reach the last stitch, make one and slip the last stitch purlwise. (16)
  4. Knit one stitch in the front loop, knit till you reach the last stitch, yarn forward and slip the stitch purlwise.
  5. Knit over the first 8 stitches. Knit one stitch in the front of the loop, make one, knit 4, knit 2 together, till you reach the last stitch, and slip the last stitch purlwise. Turn. This will make the right part of the heartshape. Leave the other 8 stitches on the needle for the other part of the heartshape.
  6. Knit one stitch in the front loop,  knit all stitches, till you reach the last stitch slip the last stitch purlwise.
  7. Knit one stitch in the front loop, knit 2 together, knit 2 stitches, knit 2 together till the last stitch, yarn forward and slip purlwise.
  8. Knit one stitch in the front loop,  knit all stitches, till you reach the last stitch slip the last stitch purlwise.
  9. Knit one stitch front loop, knit 2 together,  knit 2 together, slip the last stitch purlwise.
  10. Knit one stitch in the front loop, knit till the last stitch, yarn forward and slip purlwise.
  11. Knit one stitch in the front loop, knit 2 together, yarn forward slip the last stitch purlwise.
  12. Bind off 3 stitches.

Other Blue half

  1. Knit one stitch in front loop, knit 2 together, knit 4 stitches, make 1, slip the last stitch purlwise.
  2. Knit one stitch in the front loop,  knit all stitches, till you reach the last stitch slip the last stitch purlwise.
  3. Knit one stitch in the front loop, knit 2 together, knit 2 stitches, knit 2 together till the last stitch, yarn forward and slip purlwise.
  4. Knit one stitch in the front loop, knit  all stitches till you reach the last stitch, slip the ast stitch purlwise.
  5. Knit one stitch in the front loop, knit 2 together,  knit 2together, slip the last stitch purlwise.
  6. Knit one stitch in the front loop, knit till the last stitch, yarn forward and slip the last stitch purlwise.
  7. Knit one stitch in the front loop, knit 2 together, yarn forward slip the last stitch purlwise.
  8. Bind off 3 stitches.

Take a tapestry needle and weave in loose ends and form the heart shape.

Use a little safety pin to wear it on your coat.

Please send me some pictures from finished hearts.

Happy knitting!

16. Meer geborduurde letters

Letters en borduren, daar  heb ik al jaren wat mee. In dit blog laat ik een aantal van mijn letterborduurwerken zien.

Samen met vier andere kunstenaars uit Deventer organiseerden we onder de naam ‘Tour de Cuisine’ theatrale avonden. We kookten voor honderd gasten en presenteerden het diner op een kunstzinnige manier. Voor de avond in 1990 was de Nederlandse identiteit het uitgangspunt; daarmee staken we ook de draak. We bliezen het Deventer ‘College der Smulpapen anno 1592’ nieuw leven in. Dit college heeft daadwerkelijk bestaan en was een groep die in 1592 het stadsbestuur bekritiseerde en bespotte. Ik borduurde op witte overhemden in rood-blauwe kruissteken het nieuwe logo van het college. We droegen een rood geverfde houten lepel als stropdas en geruite bakkersbroeken.

Op uitnodiging voor een tentoonstelling over handwerktechnieken in het toenmalige Tassenmuseum Hendrickje in Amstelveen borduurde ik samen met vriendin/kunstenaar Evelien Verkerk de ‘Tas van Dirk’ en een kleine versie met de naam ‘Dirkje’. Dagen kruissteken borduren in rood en roze en de streepjescode in zwart en wit DMC garen. Na de tentoonstelling werden de twee tassen aangekocht door de Firma van den Broek. In een speciaal daarvoor gemaakte vitrine hangen ze in de hal van het hoofdkantoor in Hoofddorp.

Grote tas: 174.520 kruissteken / ca. 440 uur borduren.
Kleine tas: 43.630 kruissteken / ca. 110 uur borduren.
Foto: Ewout Staartjes

Voor de begrafenis van mijn man Bram Borgo op 6 april 2013 borduurde ik samen met vriendinnen de letters STILTE in rood garen op meer dan honderd witte zakdoeken. Bram koos dit woord omdat hij zo naar de stilte verlangde. Boven het woord printte ik een foto van Bram, gemaakt door fotograaf Gerard Dubois. Bij binnenkomst in de aula kreeg iedereen een zakdoek aangereikt als herinnering aan die bijzondere man. 

Dichterscafé Eijlders in Amsterdam vroeg in 2014 aan een groep dichters om een gedicht van henzelf op een beeldende manier te presenteren. Jos van Hest was een van die dichters. Ik borduurde op twee witte herenoverhemden op het zakje ter hoogte van het hart met rood garen twee gedichten van Jos. Ze gingen niet alleen over onze relatie, maar ook over de handeling van het borduren. Ingelijst hebben de hemden daar een maand gehangen. We hadden ze vaak kunnen verkopen maar dat wilden we niet omdat het over ons ging en we elkaar pas kort daarvoor hadden leren kennen.

Een aantal malen organiseerden we bij ons thuis een diner voor tien gasten. We nodigden een groep vrienden uit die elkaar niet goed kennen. Champagne bij binnenkomst en daarna samen eten aan een lange en mooi gedekte tafel. Elkaar leren kennen en over het leven praten was het thema. Bij een van die diners maakte ik uit oude damasten tafellakens vrolijke servetten met de namen van de gasten erop geborduurd. Die werden ook gebruikt om de tafelschikking te maken waarbij de regel was: stellen uit elkaar. Natuurlijk mocht iedereen het eigen servet mee naar huis nemen. Zodra het weer kan, gaan we weer diners organiseren; niets is fijner dan met vrienden te eten aan een feestelijk gedekte tafel en zo het leven te vieren.

In Soest deden Jos en ik mee aan een tentoonstelling met miniaturen van 10 bij 10 cm als uitgangspunt. Ik borduurde in grijs garen op oude en wat versleten Franse zakdoeken een gedicht van Jos. De functie van de zakdoek en de tekst kwamen bij elkaar. Opgevouwen kwamen ze in een lijst. Ze hangen nu aan de wand in mijn werkkamer.

Twee geborduurde servetten kreeg schrijver/dichter Willem van Toorn voor zijn 80ste verjaardag van ons.  Een voor hem en de andere voor zijn vrouw Ineke Holzhaus. De tekst is van Jos en de feestletters zijn ook door hem bedacht; de omgekeerde N is een bewuste keuze. De servetten zijn gewoon te gebruiken, wassen op maximaal 95 graden. Ik weet niet of Willem en Ineke ze al gewassen hebben. Wel weet ik dat ze lang op hun tafel hebben gelegen en dat ze ervan genoten.

‘De Onschuldigen’ (2017)
Samen met Evelien Verkerk borduurde ik 120 witte zakdoeken met daarop de 420 plaatsnamen en data van aanslagen in de wereld sinds de aanslag op de Twin Towers. Zwart garen als symbool voor veel slachtoffers en verschillende tinten grijs voor minder slachtoffers. Het werk gaat over terrorisme, onschuld en troost en verdriet. De witte zakdoek is daar het symbool van. De tentoonstelling was een maand te zien in de HeArtgallery in Hengelo. We kregen er lovende en ontroerende reacties op.

Op 10 november 2017 trouwde ik met Jos in het geheim. Voor ons twee, de vier getuigen en de trouwambtenaar borduurde ik op ongebruikte Franse linnen zakdoeken uit de jaren vijftig de tekst ‘Altijd’. Niemand gebruikte die zakdoek want een aardige ambtenaar van de gemeente deelde papieren tissues uit toen de tranen vloeiden. 

Voor het diner ’s avonds in Esther’s Cookery waren er voor iedereen antieke Franse damasten servetten met de datum, onze namen, de naam voor wie het servet was, en de regel ‘Voor jouw Lieve Lippen’.

Een jaar later gaven we ons trouwfeest in het Het Rijk van de Keizer in Amsterdam. Alle gasten dachten dat we op die dag zouden trouwen. We hielpen ze op een hilarische manier uit die droom maar deden wel de ringenceremonie in het bijzijn van al onze vrienden. Daarna een groot diner voor meer dan honderd gasten. Voor ieder van hen borduurde ik in allerlei kleuren borduurgaren een servet met onze namen en datum. Ze lagen op hen te wachten op de mooi gedekte tafels. Aan het einde van de avond mocht iedereen het servet mee naar huis nemen als herinnering.

Ik houd van borduren en zeker ook van letters borduren. Maar het mooist vind ik om toepasselijke letters, woorden, regels te borduren die een verband aangaan met de functie van het textiel object: een hemd, een zakdoek, een servet.