Brief aan Catharina

Amsterdam, 19 januari 2023

Beste

De eerste brief die ik in dit nieuwe jaar schrijf is aan jou. Op 13 september vorig jaar hebben we elkaar voor het eerst gezien. Die ontmoeting zal ik niet snel vergeten; je maakte een grote indruk op mij. Misschien heb je in de tussentijd ook wel eens aan mij gedacht?

Je liet me die dag een bijzonder werkstuk van jou zien. Je had het lang geleden gemaakt op de Sint Johannesschool, Rustenburgerstraat 162, Amsterdam. Die school is bijna om de hoek van waar ik woon! Volgens Google maps ongeveer 13 minuten lopen. Waren de nonnen die er les gaven streng of juist heel lief?

Van jou hoorde ik dat ze in Frankrijk zo’n werkstuk een ‘Souvenir de ma Jeunesse’ noemen en dat het in Nederland een pronkrol heet.

Je vertelde enthousiast over jouw meterslange pronkrol van lapjes stof waarop je handwerktechnieken hebt geoefend die je daarna aan elkaar hebt gezet.

Ik  herinner me nog die mooie haaksels, borduursels , de open naden (heet dat zo, heb ik dat goed onthouden?) en dat je zo geestdriftig praatte over leren kantklossen.

Ik vergat je te vragen hoe oud je was toen je de ‘Herinnering aan mijne Jeugd’ borduurde in platsteken en Franse knoopjes. De strikken, bloemen en harten met daarin ‘Anno 1903’ zien er zo regelmatig geborduurd uit.

Wat een werk moet dat zijn geweest. En dan heb ik het nog niet eens over al die andere technieken die je hebt geleerd! Ik neem aan dat je handwerklerares of handwerknon (bestaat dat woord eigenlijk wel?) er je een goed cijfer voor heeft gegeven. En je moeder? Was ze trots op je?

Je was vast een van de besten van de klas. Nu niet blozen! Ik heb heel wat slechtere pronkrollen gezien die er slordig uitzagen. Handwerken moet je natuurlijk ook maar liggen. Zo zijn er jongens die niet van houtbewerking houden. Ik was daar eerlijk gezegd ook niet goed in. Misschien had ik liever wat van die handwerktechnieken geleerd op de lagere school.

Dat jij er veel van houdt, werd me duidelijk toen ik alle foto’s van je werk nog eens goed bekeek. Jammer overigens dat ik geen goede foto van jou heb gemaakt op 13 september. Gebeurt misschien als we elkaar binnenkort weer ontmoeten.

Het was vast een verrassing voor je toen je hoorde dat jouw pronkrol te zien zal zijn in de tentoonstelling ‘Continue This Thread’ in het Amsterdam Museum aan de Amstel vanaf 17 februari tot en met 3 september van dit jaar. Jij komt toch wel naar de opening? Ik ben er in ieder geval want ik help met het inrichten van de expositie.

Tot dan hoop ik! Laten we dan een nieuwe afspraak maken om elkaar wat beter te leren kennen.

Hartelijke groet van Jan

Auteur: Jan ter Heide

Textielliefhebber.

10 gedachten over “Brief aan Catharina”

  1. Prachtig wat ze vroeger allemaal konden maken. Ikzelf had er geen geduld voor. Was jaloers op de jongens die manden gingen maken, kleien en timmeren etc En ik, huilend achter mijn breiwerkje met 4 pennen babysokjes breien.

    Like

  2. Toen ik ergens in mijn leven ooit een pronkrol zag was ik er door betoverd, zoveel technieken in één lap. Ik ging er niet van uit dat ik er ooit een in bezit zou hebben. Maar dat klopte niet, ik heb er diversen. De laatste pronkrol die ik kreeg, een jaar of drie geleden, ontving ik van een collega. Hij helpt als vrijwilliger bij huisontruimingen van mensen die zijn overleden. De lap kwam uit zo’n huis en was op een stapel gegooid als ‘niet nodig te bewaren’ ….. Hij kent mijn voorliefde voor textiel dus dacht dat ik m misschien nog wel zou willen hebben en vroeg of ie m mee mocht nemen. Geen probleem.
    En het bleek een mooie pronkrol te zijn van zelfs 6,5 meter!!
    Ik heb nog pogingen gedaan de maakster te achterhalen maar dat strandde helaas.

    Like

      1. Nee, geen naam. Alleen initialen en de naam van de opleiding, een nonnenschool in Twente. Nog lokale deskundigen geraadpleegd maar ik kwam nergens. Jammer.

        Like

  3. Oh wat heb ik genoten van deze brief met afbeeldingen van de pronkrol. Ik had een vriendin die handwerkkunst verzamelde en het was een feest om in haar ‘museumhuis’ steeds weer iets nieuws te ontdekken. Merklappen, stoplappen, pronkrollen,geborduurde boeken, kant, antiek beddengoed, teveel om op te noemen. Wanden vol of geschikt in mooi antieke kasten. Ze was overigens zelf een begenadigd gildemeester merklappen maken, lid van het merklappengilde. Ze bezat heel oude merklappen en wist daar heel veel over te vertellen. Haar huis is helaas geen echt museum geworden na haar overlijden. Ik neem aan dat de meeste kunstwerken zijn geveild. Hopelijk is er veel in musea terecht gekomen, want iedereen zou van dit moois moeten kunnen genieten.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: