JA! Ik heb het twee keer in mijn leven volmondig gezegd. Bij dat tweede aanzoek is dat JA zelfs in steen gevat in de olijfboomgaard bij ons gehuurde huis in Zuid-Frankrijk.

Van het eerste huwelijk op 7 januari 2008 zijn geen goede foto’s gemaakt. Voor de tweede trouwpartij, op 10 november 2017, hadden we een goede fotograaf geregeld.

We droegen, zoals je ziet, geen wit op die dag, vandaag precies zeven jaar geleden. We hebben in kleur de ‘Seven Year Itch’  gehaald, en we gaan door!

Eerlijk gezegd was ik sceptisch over de najaarsdag van de Nederlandse Kostuumvereniging in Leeuwarden, in het Fries Museum rondom de tentoonstelling ‘Ja ik wil! 250 jaar trouwjurken’.

Trouwjurken, en dan zeker het cliché van de prinsessenjurk vol pailletten met een wijde rok van opbollende tule! Voor een dag een prinses zijn in een ijsbergjurk, ik heb het altijd een rare gedachte gevonden. Hoe anders kwam ik uit Leeuwarden vandaan met in mijn tas de schitterende catalogus van de expositie.

Eigenlijk kun je zeggen dat de tentoonstelling een groot trouwfeest is, maar dan wel een zonder bruidegom. Die is alleen op wat foto’s aanwezig, en soms zelfs dat niet. In een bijschrift bij een foto van een bruid laat de draagster weten dat ze absoluut niet wil dat haar echtgenoot, nu haar ex, op die foto te zien is.  

De expositie opent met de trouwjurk van Nikki de Jager (make-up en YouTube-ster Nikkie Tutorials) die op 6 september 2022 trouwde met Dylan Drossaers. Haar jurk, een ontwerp van Viktor en Rolf, is een creatie die is samengeteld uit verschillende elementen die bij een klassieke trouwjurk horen: strik, draperie, veel tule, pailletten, blote schouder en een sleep.

Heel anders is de wollen mousseline met zijden japon uit 1835 van Louise Henriëtte Amelshof. Zij koos bij haar huwelijk met luitenant-ter-zee Abraham Jacob Voet voor deze japon met volumineuze schapenboutmouwen. Witte stof was in die tijd absoluut geen gebruikelijke keuze. Ook na het huwelijksfeest kon Louise Henriëtte bij andere gelegenheden de japon dragen. Stof was kostbaar en zo’n bruidsjurk was ook aan te passen aan de laatste mode.

In de loop van de 19de eeuw kwam de crèmekleurige of witte trouwjurk in zwang. Wit, de kleur van reinheid, puurheid, onschuld en maagdelijkheid werd het symbool van de trouwjurk.

Af en toe zijn er tijden dat de kleur even een andere richting opgaat, bijvoorbeeld in de jaren zestig en zeventig, maar op dit moment is de favoriete kleur van de toekomstige bruiden nog steeds wit.

In de tweede zaal staat het tweedelige kostuum van Pietje Smids. Ze was een sportieve, jonge vrouw die in mei 1917 trouwde met Hendrik Gorter. Het bruinzijden mantelpak liet ze op maat maken bij de Gebrs. Ibellings in Leeuwarden en het was ook goed na de huwelijksdag te dragen.

Ernaast staat een zwart jurkje waar op de borst een groen lapje is genaaid en op het kraagje groene bloemetjes zijn geborduurd. Het is de trouwjurk van Grietje Cornelia Suzanne Buist uit 1947, een tijd waarin er, zo net na de oorlog, schaarste was aan materialen. Dat zwarte jurkje was van haar oma; huisnaaister juffrouw Voorst maakte er met behulp van wat biljartlakenstof een uitzonderlijke creatie van.

Bij alle jurken op de expositie zijn de verhalen over het kledingstuk te lezen. Wie is daar nu niet nieuwsgierig naar? Op de tentoonstelling zijn magnifieke jurken te zien, waarachter ongelooflijke levensverhalen schuilgaan.

In een volgende zaal was het atelier van modeontwerper Claes Iversen nagebouwd. Een ruimte vol stoffen, fournituren, patronen en sublieme, moderne trouwjurken van zijn hand.

In de laatste zaal werden we getrakteerd op een bruidstaart vol hedendaagse bruidsjurken. Romantisch, stoer, sportief.

De bruiden van deze tijd willen niet allemaal gezien worden in de klassieke bruidsjurk met sluier. Die diversiteit is verfrissend.

Natuurlijk is ook de goedkope Zeeman bruidsjurk uit 2016 aanwezig en de H&M jurk met strik die Viktor en Rolf in 2006 ontwierpen.

Opgesteld naast een letterlijk schitterende Marokkaanse jurk is dit een geweldig slot van een modetentoonstelling die je JA! moet bezoeken.

De tentoonstelling ‘Ja, ik wil!’ is tot en met 16 februari 2025 te zien in het Fries Museum in Leeuwarden.